Ölüm korkusunun en iyi ilacı, öldükten sonra dirilmeye inanmaktır. Ölüm korkusu sebebiyle bize gelen her hastaya, çocuk olsun, yaşlı olsun; öldükten sonra dirileceğimizi anlatıyoruz. Bu konuda şüphede olanları ikna edecek deliller sıralıyoruz...”
“Ne gibi deliller, doktor?”
“Hastaya soruyoruz: “Ben size şahane bir yağlıboya tabloyu veya güzel bir binayı göstersem ve “Bu güzel eser, sanatkarsız, ustasız, kendi kendine oldu desem; inanır mısınız? Aklı başında her hasta : “inanmam tabii” diyor. Devam ediyoruz: “Sen ve ben yani her bir insan, bir yağlı boya tablodan veya binadan daha mı az sanatlıyız. Öyleyse biz de tesadüfen, yani kendi kendimize var olmadık. Bizim de bir yapıcımız, yani yaratanımız var. İşte o, bizi ve bütün kainatı yaratan Allah'tır. Sonra tekrar soruyoruz: “Bir şeyi ilk defa yapmak mı zordur; yoksa yaptığı bir şeyi bozup tekrar yapmak mı zordur?” (s:79-80)
Aklına estiği her şeyi yapabilen ve her istediği yerine getirilen çocuk, ileride arkadaş edinmekte güçlük çeker. Paylaşmasını ve yardımlaşmayı bilmez. Hep kendi isteği olsun, herkes onun dediğini yapsın ister. (s. 84)
(Elit Yayınları, 2003, 168 sayfa)
