07 Aralık 2006

İnsancıklar - Dostoyevski



... Ah Varenka, “Allah rızası için…” kelimelerini duymak ve “Allah versin!” deyip hiçbir şey vermeden geçmek nasıl da acıdır. Bazen, “Allah rızası için…” hiç de o kadar kötü gelmez.
–Bilirsiniz pek çok çeşidi vardır.- Bazen bu söz alışılmış, devamlı söylenen bir dilenci sızlanmasıdır. Onu geri çevirmek hiç de o kadar acı vermez, çünkü artık kaşarlanmış bir dilencidir o. Buna alışkındır diye düşünür insan. Üstesinden gelir, nasıl başa çıkabileceğini bilir. Bazen “Allah rızası için…” kelimeleri hiç alışılmadık, kaba ve kötü bir biçimde karşımıza çıkar, bugün olduğu gibi. Ben çocuğun mektubuna bakarken çitlere dayanmış bir adam vardı. Dileneceği insanları seçiyordu. “Allah rızası için yarım peni” dedi. Bunu öyle kesik kesik ve kibar bir şekilde söyledi ki korkunç bir duyguya kapıldım ama para falan veremedim, çünkü yoktu. Aslına bakarsanız zenginler fakir insanların kaderleri konusunda yüksek sesle yakınmalarından hiç hoşlanmazlar. Onların kendilerini rahatsız ettiklerini, problem çıkardıklarını söylerler! Evet gerçekten de fakirlik sorundur. Belki onların karın gurultuları, zenginleri uykudan uyandırır! (s:114) (1846)

(Öteki Yayınevi, 2004, 143 sayfa)


21


2 yorum:

  1. çok severek okuduğum bir kitaptır, güzel bir alıntı yapmışsınız...

    YanıtlaSil
  2. çok güzel bir kitap elimizdekilerin kıymetini anlamamız için çok iyi bir örnek...

    YanıtlaSil