Her şey yolunda giderken, çocuk yardım istemediği halde, anne ve baba çocuğun derslerine ve ödevlerine yardım etmeye başlar. Bazı anne babalara bu da yetmez, çocuk okuldan gelince başına dikilir, ders çalıştırır, ödevlerini yaptırır. Öyle ki, çocuk bir şekilde ödevini yapmadan veya bitirmeden yatsa; öğretmenine mahcup olmasın diye ödevini yapan anne babalar var. Çocuk anne ve babanın çalıştırdığı dersten ve yaptırdığı ödevden aferin alınca sevinemez. Neden? Çünkü aldığı aferin kendi emeğinin karşılığı olan aferin değildir. (s:26-27)
Kurallar ve sınırlar, zannedildiği gibi, çocukları incitmez. Kendilerine değer verildiği için sınır konduğunu bilirler. Çocuklar bir istekte bulunduğu zaman, anne babalar, bunun ihtiyaç olup olmadığını ve o anda gerekli olup olmadığını düşünmeli; ihtiyaç ise yerine getirmelidir. Zaruri ihtiyaç dışındaki istekleri ancak hak ettiğinde verilmelidir. Böylece çocuk bazı isteklerine kavuşmak için çalışması, para biriktirmesi ve sabretmesi gerektiğini öğrenecek; kavuştuğu şeyin kıymetini bilecektir.(s:41)
Çocuk eğitiminde sözlerden çok davranışlar etkilidir. Çocuklar anne babalarının söylediklerini gerçekten kastedip kastetmediklerini test etmek için sağır dinleme yapar, duydukları halde duymamış gibi yaparak olumsuz davranışlarını sürdürürler. Eğer anne baba söylenmeye devam eder, ama bir icraatta bulunmazsa; çocuklar söylenenlerin göz ardı edilebilecek boş sözler olduğunu öğrenir. Daha önce defalarca annelerinin konuştuğunu, bağırdığını, boş tehditler savurduğunu; ama bir icraatta bulunmadığını deneyerek öğrenmişlerdir. (s:85-86)
Bazı anne babalar, her isteği yerine getirilen çocuğun doyuma ulaşacağını ve mutlu olacağını sanır. Halbuki gerçek bunun tam tersidir. Her isteği yerine getirilen çocuk doyumsuz olur. Sahip olduğu şeylerin kıymetini bilmez.. Şımarık, nankör ve saygısız olur. (s:115)
(Zafer Yayınları, 2012, 224 sayfa)
KİTABIN ARKA KAPAĞINDAN:
Arabanızla büyük ve kalabalık bir şehrin sokaklarında seyahat ettiğinizi, daha önce hiç gitmediğiniz bir adresi bulmaya çalıştığınızı, ancak kavşaklarda ve dönemeçlerde hiç levha bulunmadığı düşünün. Aradığınız adresi bulmak için kim bilir kaç kez yanlış yola girer, kaç kez kaza atlatırsınız.
Doğru ve kabul edilebilir davranışları öğrenmeye çalışan çocuklar için de durum aynıdır.Koyduğunuz sınırlar yol gösteren levhalar gibidir. Sınırlar, sanıldığı gibi, çocukların haklarını kısıtlamak, onlara baskı uygulamak değildir.Sınırlar, çocuklara korundukları, güvende oldukları ve değer verildikleri duygusu kazandırır.
Aile içi kurallara uymalarını, işbirliği yapmalarını, otoriteye saygı duymalarını sağlar. Sorumluluk kazandırır. Sınırlar, onaylanan davranışları tanımlayan, çocuğa hatalı davranışlarını düzeltme fırsatı veren eğitici ve öğretici bir etkiye sahiptir.
Bu kitap çocuklara nasıl doğru sınırlar koyacağınızı, bağırmadan, sinirlenmeden, ceza vermeden nasıl söz geçireceğinizi anlatmaya çalışacaktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder