Pastoral Senfoni / Andre Gide

Ne Yazık! Bazı ruhlar mutluluğa karşı çıkar, onların mutlu olma yetenekleri yoktur, mutluluğu yaşamayı beceremezler... Zavallı Amelie'mi düşünüyorum da... Onun mutlu olması için bıkıp usanmadan uğraşırım hep, mutluluğa doğru itmeye çalışırım onu, zorlayıp dururum.
Evet, herkesi Tanrı'ya doğru yükseltebilmeyi isterdim. Oysa bu durum Amelie'yi ürkütür, hiçbir güneşin aydınlatamadığı çiçekler gibi kendi içine kapanır. Gördüğü her şey onu endişelendirir, kahreder. Geçen gün:

'Ne yaparsın dostum, kör olma şansı bana verilmemiş.' diye cevap verdi bir lafıma.
Ah! Bu ne kadar acı bir ironiydi benim için, bu sözlerin beni yaralamaması için ne kadar erdemli olmam gerekiyordu! Oysa Gertrude'un körlüğüne yaptığı bu açık göndermenin beni özellikle üzeceğini bilmesi gerekirdi. Kaldı ki Gertrude'da en beğendiğim özelliğin ne olduğunu bana hissettiren de yine oydu: Sonsuz iyi kalplilik. Gertrude'un başkasıyla ilgili bir şikayette bulunduğunu hiç duymamıştım. Ama ben de onun yaralayacak herhangi bir şeyle tanışmasına fırsat vermemişimdir.

Mutlu bir insandan yayılan aşk etrafa mutluluk saçar. Amelie'nin çevresinde de bir sıkıntı, bir kasvet havası hüküm sürüyordu... Fakirleri, hasta, düşkün ve dertli insanları ziyaret edip hava kararırken yorgun ve bitkin bir halde eve döndüğüm zamanlarda kalbim sevgi ve şefkat ihtiyacıyla dolup taşar, ama bu arzularla koşup geldiğim evimde çoğunlukla dışarıdaki soğuğu, rüzgarı ve yağmuru özleten, bir sürü sıkıntı, sitem, çekişme ve kasılmayla karşılaşırım. (s:75)

(Timaş Yayınları, 2013, 94 sayfa)



KİTABIN ARKA KAPAĞINDAN:

Nobel Ödüllü yazar Andre Gide'in Pastoral Senfoni'si, okura birden fazla dünyanın kapılarını aynı anda aralayan, huzur arayan, endişeli ruhların romanı. Günlük türünde yazılmış eserde ortaya konan, bir hikayeden ziyade, çok sesli bir senfoni...

Eserde, bir papazın hayatına giren küçük, kör bir kızın ailede bıraktığı derin izler etrafında gelişen trajik bir hikaye konu edilir. Papaz, dünyanın ve aslında yaşamın bütün renklerini kör kıza, bu senfoni aracılığıyla anlatmaya çalışır. Gide, romanın adıyla, Beethoven'ın en önemli eserlerinden biri olan Pastoral Senfoni'ye gönderme yapar.

Pastoral Senfoni, otobiyografik özellikler taşıyan, görülen ve görülmek istenen dünya arasında kalmış, okurun zihninde yeni anlamlar kazanacak bir ruh okuması.