On dokuz aylıkken geçirdiği bir hastalık sonucu görme, işitme ve konuşma yeteneğini yitirmişti. Keller’in hayatı, yedi yaşındayken yaşamına giren bir öğretmenle değişti.
Helen Keller tıpkı öğretmeni Anne Sullivan gibi hayatını körlere ve sağırlara adadı; bir çok kitap yazdı. (s:5)
İlk önce farkına vardığım ve hâlâ yaşadığım sorun zamansızlıktı. Üniversiteye başlamadan önce kendimi ve aklımı tartmak için düşünmeye zamanım olurdu. Ama artık düşüncelerim ile başbaşa kalmak için zamanım yoktu. Öğrenciler sanki oraya düşünmeye değil sadece öğrenmeye geliyorlardı. Öğrenmenin kapısından giren, yalnızlık, kitaplar ve hayal kurma gibi mutluluk dolu alışkanlıkları dışarıda bırakıyordu. (s:80)
Sessizlik ruhumun üzerinde oturuyor. Sonra umut bir gülümseyişle ortaya çıkıp bana şöyle fısıldıyor: ‘Neşenin kaynağı kendini unutmaktır, başkalarına yardım et.’ Başkalarının gözlerindeki ışık benim güneşim, kulaklarındaki müzik senfonim ve dudaklarındaki gülümseme mutluluğum oluyor. (s:95)
(Kuraldışı Yayıncılık, 2015, 97 sayfa)
KİTABIN ARKA KAPAĞINDAN:
Helen Keller 1880-1968 yılları arasında yaşamış Amerikalı bir pedagogdur.
Onu diğer pedagoglardan farklı kılan şey neredeyse doğuştan diyebileceğimiz kör, sağır ve dilsiz olmasıydı. O, insan beyninin gücünün de canlı bir örneği. Yaşamının ilk on dokuz ayında zihninde yer etmiş tek bir sözcükten, "su" sözcüğünden yola çıkarak başardığı her şey (İngilizce, Almanca, Fransızca, Latince ve Rusça konuşabiliyordu) beynin, kullanıldığı taktirde ne olağanüstü kapasitesi olduğunu gösteren bir mucizenin ifadesi.
Bakan körler, işiten sağırlar ve konuşan dilsizlerle dolu olan bir dünyada o gören bir kör, duyan bir sağır ve kendini ifade edebilen bir dilsizdi. Helen Keller, yaşamı parmak uçlarıyla keşfetti...
Azmiyle, yaptıklarıyla ve yarattıklarıyla milyonlarca insan için esin kaynağı ve başarı örneği oldu.
Onun hayat hikâyesini okuduğunuzda, "zor" yaşamınızı kolaylaştırma gücünün kendinizde olduğunu da keşfedeceksiniz. Tıpkı Helen Keller gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder